Fred Rompelberg nie musiał walczyć z największym przeciwnikiem kolarza, oporem powietrza. W 2009 roku Sam Whittingham jadąc w pełni obudowanym rowerze osiągną prędkość 132,5 km/h na odcinku pomiarowym 200 m. Specjalny niski poziomy rower odpowiednio obudowany stawiał na tyle mały opór aerodynamiczny że osiągnięcie tak dużej prędkości było możliwe wyłącznie siłą ludzkich mięśni. Doskonale przygotowany kolarz rowerem bez obudowy aerodynamicznej może pojechać z prędkością do 75 km/h.

Obecny rekord torowy na dystansie 200 metrów należy do Francuza, Kevina Sireau. Dystans ten przejechał on w czasie 9,572 sekundy, co daje prędkość średnią nieco ponad 75 km/h.

210 km/h to prędkość, jaką rowerzysta może osiągnąć bez pomocy samochodu i oszukiwania aerodynamiki.

Taką prędkość w 2000 roku osiągnął Markus Stöckl, zjeżdżając z ośnieżonego stoku La Palma w Chile rowerem zjazdowym seryjnie produkowanym  (rower Intense M6).